viernes, 15 de febrero de 2013

Agolada románica 1

Tarde lo cuento, pero no quería dejarlo olvidado: el 6 de diciembre me embarqué en la convocatoria de O sorriso de Daniel, una asociación de amigos del Románico. Iba a ir con un amigo, pero se puso malo,  así que me acabé presentando solo en Agolada, que tiene un asombroso mercado de piedra, enorme, una auténtica plaza de abastos del centro de Galicia:



A mí me gustan mucho esos muros de piedra, hay muchos por Santiago también:


Llovía bastante, no me había traído paraguas, estaba a punto de abandonar para siempre al Peugeot, pero hice de tripas corazón, me junté al grupo de gente y nos organizamos en unos pocos coches -pero eramos 80, así que salió una auténtica caravana- para ir a visitar iglesias románicas de los alrededores.

La primera, Ramil, tenía canecillos muy básicos:

.
Y en el extremo, un canecillo con una cabeza:


Pero mejor lo veis en esta foto de wikipedia:


Dentro un arco triunfal de capiteles enormes tenía el encanto de lo desproporcionado:


Era una iglesia pura sociología gallega. Ventana por fuera:


cortinas -arghhh- por dentro:


Alguien explicó que Ramil viene de Ranimiri, 'de Ramiro'.

2 comentarios:

  1. The stone cutters evened out the diverse contours of the stones forming concrete abstract designs.
    Find that awesome.

    ResponderEliminar
  2. O alguén que explicou a orixe do topónimo foi a profesora Luz Méndez. Grazas por vir e por re-lembrar!

    ResponderEliminar