lunes, 23 de junio de 2008

CGAC Situación (1 de 7)

En el CGAG se inauguró el viernes Situación, exposición que se hace

"aproveitando unha circunstancia de visibilidade [=cumplen 15 años] e de expectativa para producir novos discursos e para articular [hasta hace poco estaba de moda en la neolengua la palabra artellar, pero quizá haya caído en desgracia] unha análise colectiva verbo [?] do momento en que se atopa [en cambio atoparse sigue fuerte en la neolengua] a arte contemporánea en Galicia".

Para ello, además de la exposición, van a hacer una publicación en fascículos
"que permitirá achegarse progresivamente [ja, ja: allegarse progresivamente, son geniales] á tradución do proceso de traballo dos artistas a través de insertos editoriais deseñados por eles e de entrevistas co comisario do proxecto" [=Manuel Segade, que en este texto muestra cómo maneja la neolengua galaica y el neolenguaje de los teóricos del arte].
Además hicieron unos cuestionarios
"ao longo de todo o territorio galego [todo: sic]. Os participantes –artistas, xestores, galeristas, persoal de museo, críticos, xornalistas, comisarios, empresarios culturais, fundacións, etcétera [yo no soy ni etcétera, así que tengo que recurrir a mi blog para dar mi opinión]– tratarán de responder á pregunta de se existe unha escena efectiva da arte en Galicia [si supiera qué es 'escena efectiva' quizá respondiera; por si acaso, digo: no] e de detectar os puntos de interese que preocupan neste momento concreto da historia a este contexto inmediato [creo que no entiendo la frase, así que no comentaré nada].
Los próximos cinco días comentaré las obras de los cinco que exponen en SITUACIÓN: adelanto que una propuesta me gustó, dos me dejaron frío y dos me parecieron de juzgado de guardia. Luego en julio habrá otra más, de la que daré cumplida cuenta.
Y al salir en el jardín de Bonaval había flores, niños jugando, una vista con la Catedral al fondo: y quién me manda meterme en el CGAC.

4 comentarios:

  1. Mentres lle pregunten a artistas, xestores, galeristas, persoal de museo, críticos, xornalistas, comisarios, empresarios culturais, fundacións todo irá ben, claro.

    No sé si viste el sábado pasado un espectáculo bastante triste en la telegaita, la entrega de los Premios Nacionales da Cultura Galega; para que luego digan que los blogs son endogámicos.

    ResponderEliminar
  2. Después de dos semanas frenéticas de... de algo, trabajar, creo, y ponerme obstáculos para vivir la vida de verdad, es de agradecer 'achegarse' hasta aquí y encontrarse estas entradas.

    ResponderEliminar
  3. juanjo, no se si ira bien, pero no tiene porque ir peor.Menos tremendismo.

    No vi los premios, y si a los premiados. Y me parecieron inmejorables elecciones.

    Los textos del CGAC...que pereza.

    ResponderEliminar
  4. nes, seguramente seré injusto, pero todo ese mundo me parece demasiado complaciente. Es por lo mismo que evito las asociaciones de diseñadores. Quizás no tuviera esos prejuicios si fueran premios de panadería o algo así.

    ResponderEliminar